Verhoogd overstromingsrisico gekoppeld aan opwarming van de aarde

In de herfst van 2000 was het niet zo prettig om in Engeland en Wales te wonen. De mensen die daar wonen zullen deze herfst waarschijnlijk niet gauw vergeten. Namelijk waren er toen enorme overstromingen in het land. Door deze overstromingen kwamen er een heleboel woningen, wegen, spoorwegen, en andere gebouwen en infrastructuur onder water te staan. Uiteindelijk moesten er zo'n 11.000 mensen geëvacueerd worden uit het rampgebied. Het jaar 2000 is Engeland en Wales een recordjaar voor wat betreft de hoeveelheid neerslag in de herfst. En men is begonnen met het bijhouden van data over de hoeveelheid neerslag in het jaar 1766. De overstromingen in 2000 zorgden voor miljarden dollars aan schade voor de inwoners. Klimatologen, die het klimaat in het Verenigd Koninkrijk onderzocht hebben, stellen vast dat het risico op overstromingen in 2000 dubbel zo hoog lag als dat van in 'normale' omstandigheden. 

Nieuwe kachels in ontwikkelingslanden beschermen gezondheid en de planeet

Ongeveer de helft van 's werelds populatie, drie miljard mensen, maken gebruik van biomassa zoals hout, houtskool, mest, steenkool of andere resten van landbouwactiviteiten als brandstof in simpele traditionele kachels of open vuren om te koken. Maar wanneer men op deze manier kookt, ademt men veel rookgassen in. Dit zorgt voor erg schadelijke gevolgen voor hun gezondheid. Het koken op dergelijke traditionele kachels of op open vuren kan verschillende acute en chronische ziektes veroorzaken, zoals longontsteking, emfyseem, cataract, longkanker, bronchitis, hart-en vaatziekten, dysmaturiteit. 

De nieuwe industrielanden zijn innovatie-kampioenen

Een halve eeuw geleden bedroeg de wereldpopulatie slechts zo'n 3 miljard mensen. Toen waren er twee soorten landen in de wereld, namelijk de ontwikkelingslanden of derde wereld landen en de ontwikkelde landen of Westerse landen (deze laatste term is eigenlijk niet zo accuraat). In een ontwikkeld land is er een hoge graad van industrialisatie en hoge levensstandaarden die volgen uit de rijkdom en technologie die beschikbaar is in die landen. In een ontwikkelingsland daarentegen is er een zeer grote armoede in verhouding tot de Westerse landen. Deze armoede gaat meestal gepaard met technologische, economische en medische achterstand.

Nieuwe olie - en een enorme uitdaging - voor Ghana

Ghana, officieel de Republiek Ghana is een land aan de westkust van Afrika dat grenst aan onder andere Ivoorkust, Burkina Faso. Het land telt zo'n 23.832.495 inwoners waarvan er volgens het ontwikkelingsprogramma van de Verenigde Naties 28,5% onder de armoedegrens leeft. Nochtans heeft het land een heleboel natuurlijke rijkdommen zoals onder andere, cacao, goud, hout, industriediamant, mangaan, bauxiet, vis, rubber, palmolie, waterkracht en nog andere. Maar de periode 1973-1983 was economisch gezien rampzalig voor Ghana, als gevolg van verschillende factoren zoals corruptie, droogte, wanbeleid, machtswisselingen en de gedwongen repatriëring van één miljoen Ghanezen uit Nigeria in 1983. In datzelfde jaar werd het Economic Recovery Program gestart. Door deze maatregel is situatie wel verbeterd, maar een probleem blijft de grote afhankelijkheid van het exporteren van cacao, nu ongeveer 35%. Maar een ander probleem is dat, in tegenstelling tot Ghana zelf, omringende landen zoals Ivoorkust, Liberia en Sierra Leone instabiel zijn, waardoor buitenlandse investeerders worden afgeschrikt. In 1999 vertegenwoordigden landbouw, industrie en dienstensector respectievelijk ongeveer 36, 25, 39% van de Ghanese economie.

Efficiëntere vliegtuigmotoren door speciale versnellingen

Onze atmosfeer bevat tal van natuurlijke en door de mens 'gemaakte' gassen. Eén van deze gassen zijn de verbrandingsgassen van de motoren van het luchtverkeer. Deze gasdeeltjes gaan zich samen met andere gaan combineren tot kleine vaste deeltjes. Deze kleine vaste deeltjes kregen de naam 'fijnstof'. En fijnstof is uiteindelijk een vorm van luchtvervuiling en is de verzamelnaam voor alle vaste deeltjes in de atmosfeer die kleiner zijn dan 10 micrometer( 0,000 0001 meter). Deze deeltjes blijken ook schadelijk te zijn voor de gezondheid bij het inademing ervan. Zelfs in België en Nederland sterven er jaarlijks enkele duizenden mensen enige dagen tot maanden eerder door acute blootstelling aan fijnstof. Maar bovendien is de morbiditeit door chronische blootstelling aan fijnstof enorm hoog. Bij mensen met luchtwegaandoeningen en hart- en vaatziekten verergert chronische blootstelling aan fijnstof hun symptomen en het belemmert de ontwikkeling van de longen bij kinderen. Daarom bestaan er vele landen al normen voor de concentratie aan fijnstof in de lucht.

Bestrijding van de armoede kan ook samengaan energiebesparingen, Nicaragua project toont dit aan

In Orinoco en Punta Marshall twee kleine dorpjes in Nicaragua, in Centraal-Amerika, heeft een project om de elektriciteitsvoorziening te verbeteren opmerkelijke resultaten met zich meegebracht. In deze dorpen is het totaal elektriciteitsverbruik gedaald met 30%. En wanneer men na het doorvoeren van dit project ook nog eens massaal overschakelde van gloeilampen naar compacte fluorescentielampen of spaarlampen daalde het elektriciteitsverbruik nog verder, namelijk was het dan in totaal met meer dan 40% afgenomen in vergelijking met voordien. Dit project zorgde ook dat de kostprijs van elektriciteit er afnam en dat meer mensen er nu langer kunnen genieten van een betrouwbare energie-service. Maar daarnaast demonstreert dit project hoe het verhelpen van energie-armoede en de reductie van het gebruik van fossiele brandstoffen hand in hand kan gaan. En dus kunnen twee van 's werelds grootste problemen in één klap opgelost worden. Namelijk dan de energie-armoede en de klimaatproblematiek. Dit is het besluit van een studie uitgevoerd door verschillende wetenschappers uit verschillende sectoren.

De klimaatonderhandelingen in Cancún zullen zich richten op kleinere doelen

Binnenkort zal er waarschijnlijk weer veel te doen omtrent het klimaatverdrag en de samenkomst van alle partijen van de "Conference of Parties" (COP). De eerste COP was die van 1992 en vond plaats in Rio de Janeiro. Het eigenlijke klimaatverdrag trad in werking op 21 maart 1994. Sinds die tijd hebben bijna alle lidstaten van de Verenigde Naties het verdrag ondertekend en bekrachtigd (ratificatie). Momenteel gaat het hier om zo'n 192 landen en binnen het kader van het klimaatverdrag is in 1997 het welbekende Kyoto-protocol overeengekomen. Het Kyoto-protocol of het Verdrag van Kyoto, heeft als doelstelling om de uitstoot van broeikasgassen wereldwijd te verminderen, zo'n 187 landen zijn betrokken bij dit verdrag. Dit verdrag werd in werking gesteld op 16 februari 2005 en het loopt ten einde in 2012. En dus was het de bedoeling van de COP van vorig jaar in december, COP15, om afspraken te maken over het vervolg van het Kyoto-protocol en dus over de emissiereducties na 2012. Maar deze conferentie is echter op niets uitgelopen en er werd geen nieuw verdrag gesloten. Maar ook dit jaar, in 2010, wordt er terug een COP gehouden. Deze vindt plaats in Cancùn, Mexico en gaat van start op 29 november 2010 en duurt tot 10 december.

Studie verklaart veranderende intensiteit van stormen door opwarming van de aarde

De afgelopen 30 jaar werd er veel tijd en talent van experts op vlak van wetenschap, technologie en beleidsmakers geïnvesteerd in het verstaan van de invloed van de mens op het klimaat en op de veranderingen ervan. En voornamelijk in de veranderingen die de afgelopen decennia hebben plaatsgevonden. Dit werd gedaan uit voorzorg om uiteindelijk de mens te gaan beschermen tegen zichzelf. Want uiteindelijk, wanneer de mens een te grote invloed op het klimaat op aarde gaat uitoefenen zal hij er zelf de prijs voor moeten betalen. Men is zich zorgen beginnen maken over deze zaak omdat men een aantal veranderingen constateerde in de samenstelling van onze atmosfeer. Uiteraard gaat het hier over het toenemende aandeel van de broeikasgassen in onze atmosfeer. Het effect van de aanwezigheid van de broeikasgassen in onze atmosfeer is al een hele tijd gekend en wordt het broeikaseffect genoemd. Het broeikaseffect is het globale effect dat ontstaat ten gevolge van de aanwezigheid van broeikasgassen in de atmosfeer. Deze gassen zorgen ervoor dat de temperatuur van het aardoppervlak hoger ligt wat verwacht kan worden op grond van de combinatie van warmte-instraling van de zon en de interne aardwarmte. Zonder het broeikaseffect - en dus alleen verwarming van het aardoppervlak door zonlicht en aardwarmte - zou de temperatuur op aarde gemiddeld -18°C zijn. Maar door de aanwezigheid van de broeikasgassen in de atmosfeer is de gemiddelde temperatuur op aarde 15°C.

Het probleem van de zeldzame aardmetalen

Tot voor kort werd er niet erg veel gesproken over zeldzame aarden of zeldzame aardmetalen tot nu dat China, de primaire producent van deze grondstoffen, zijn exportqouta's voor deze elementen heeft aangescherpt. De zeldzame aardmetalen is een groep van zeventien zware scheikundige elementen die van nature op en in de aarde voorkomen. Deze zeldzame aardmetalen zijn scandium, yttrium en de vijftien lanthaniden. Het zijn dus niet de elementen waar men elke dag mee in aanraking komt maar toch zijn deze belangrijk voor de industrie. De naam zeldzame aardmetalen bedriegt eigenlijk een beetje aangezien geen enkel van de zeldzame aardmetalen echt zeldzaam is. Want volgens U.S. Geological Survey heeft de VS een reserve van 13 miljoen ton van deze metalen, Australië zou er zo'n 5,4 miljoen ton hebben, Rusland een goeie 19 miljoen ton en China heeft er 36 miljoen ton. Maar ze kregen deze naam doordat deze metalen een heel stuk moeilijker te ontginnen zijn dan andere metalen. Deze zeldzame aardmetalen worden economisch gewonnen uit de mineralen bastnasiet, monaziet en lopariet. De moeilijkheid van de ontginnen zit hem is het isoleren van de zeldzame aardmetalen van de andere stoffen. Deze zeldzame aardmetalen worden gebruikt in vele verschillende technologieën waaronder in de magneten in de generator van een windturbine, in de batterijen van elektrische en hybride wagens, in TL-lampen, in harde schijven en nog vele andere.

Is de wereld al voorbij "Peak Oil"?

Marion King Hubert was een geofysicus die werkte bij het onderzoekscentrum van de oliemaatschappij Shell in Houston, Texas. Maar naast dit werkte hij ook nog als professor aan Stanford University en aan de University of California - Berkeley. Hubbert heeft diverse bijdragen geleverd aan de geofysische kennis, zoals het gedrag van gesteenten die zich onder enorme druk in de aardkorst bevinden en het met de stroming van vloeistoffen in het gesteente. Door deze belangrijke bijdragen aan geologie en geolfysica, had zijn onderzoeksresultaten ook belangrijke politieke consequenties. Maar M. King Hubbert is vooral bekend van zijn studie van de olie- en gasreserves en de daaruit volgende resultaten, namelijk Hubbert Peak of ook wel Peak Oil genoemd. Namelijk ontwikkelde hij een mathematische model voor de olieproductie in een gegeven regio. Origineel werd zijn ontwikkeld ontwikkeld voor de Verenigde Staten maar ook zou het toegepast kunnen worden op de mondiale olieproductie en de productie van andere fossiele brandstoffen als aardgas en steenkool.

Mobiele installatie produceert drinkbaar water met de zon

In de ontwikkelde landen is zuiver water vanzelfsprekend geworden maar dat is niet overal en altijd het geval. In de derde wereld is de toegang tot voldoende zuiver water voor heel wat mensen een probleem. Wanneer bij rampen de toevoer van zuiver water aan de mensen belemmerd wordt dan ontstaat er een grote chaos. Water is een basisbehoefte voor de mensen en dus is de voorziening ervan van uiterst belang. Drinkwater speelt dan ook een heel belangrijke rol in de ontwikkeling van de derde wereld. En wanneer men naar de toekomst kijkt, ontstaat er ook een bezorgdheid over zuiver water. Momenteel leven er bijna 7 miljard mensen op de aarde en het aantal neemt steeds sneller toe. Zo duiden de voorspellingen erop dat tegen 2050 de wereldpopulatie zou toegenomen zijn tot 11 miljard mensen. Er komen heel wat vragen bij zo'n grote wereldpopulatie en één van deze vragen gaat over de voorziening van zuiver water. Namelijk kan er tegen 2050 genoeg zuiver water vrijgemaakt worden om aan de noden van al deze 11 miljard mensen te voldoen? Momenteel is er een grote onverdeeldheid op de wereld op het vlak watergebruik, namelijk dat een beperkte groep mensen het overgrote aandeel zuiver water gebruikt. En dus blijft er een veel kleinere hoeveelheid water over voor een veel grotere groep mensen. Dus, naar de toekomst toe, wordt het waarschijnlijk een belangrijke opdracht om deze ongelijkheid zoveel mogelijk weg te werken. Maar dit zal uiteraard nog niet volstaan om genoeg zuiver water vrij te maken voor alle 11 miljard mensen.

Studie stelt vast dat wereldwijd de windsnelheid afneemt

Iedereen weet uit de aardrijkskunde lessen in het secundair onderwijs dat wind een natuurlijke luchtbeweging van de atmosfeer is en dat deze ontstaat door horizontale luchtdrukverschillen, waarna de kracht end e richting wordt beïnvloed door de draaiing van de aarde en eventueel door de wrijving met het aardoppervlak. Wind komt op verschillende hoogtes in de atmosfeer voor en invloedsfactoren zijn op deze verschillende hoogtes dan ook verschillend. Laag bij de grond wordt de kracht en de richting van de wind onder andere beïnvloed door gebouwen, geografische elementen en vegetatie. Hoger in de atmosfeer hebben deze elementen geen invloed meer op de kracht en de richting van de wind. Hoger in de atmosfeer kan men dominante windrichtingen waarnemen. En wanneer men nog hoger kijkt, dan komen er straalstromen voor. Hoe hoger je klimt in de atmosfeer, hoe ingewikkelder het wordt om te achterhalen welke factoren er allemaal de kracht en richting van de wind bepalen. Maar in het algemeen wordt dit bepaalt door drukgradiënten in de atmosfeer. Door deze drukverschillen gaat er luchtstromingen voorkomen die van het hogedrukgebied naar het lagedrukgebied stromen. Maar de richting wordt niet alleen beïnvloed door de ligging van de hoge- en lagedrukgebieden maar ook door het corioliseffect. Het corioliseffect is de verklaring voor de afbuiging van de baan van een voorwerp dat beweegt binnen een roterend systeem. Het roterend systeem voor de wind is uiteraard de aarde die rondom zijn eigen as draait.

Grootste klimaat-bedreiging komt van de CO2-bronnen die we nu bouwen

Het effect van de broeikasgassen in de atmosfeer is al enorm veel bestudeerd en onderzocht. Men weet dat een hogere concentratie aan deze gassen in de atmosfeer ervoor zorgt dat de temperatuur op aarde gaat toenemen. De mens zorgt er voor dat een heleboel van deze broeikasgassen in de atmosfeer terecht komen en dus zo een invloed uitoefent op de temperatuur op aarde. Wanneer de temperatuur gaat stijgen op aarde dan wordt het klimaat ontregeld met alle gevolgen van dien. De activiteit waarmee de mens er in slaagt om het grootste deel van deze gigantische hoeveelheden van die broeikasgassen in de atmosfeer te sturen, is de verbranding van fossiele brandstoffen zoals aardolie, steenkool en aardgas. Deze brandstoffen zijn enorm populair bij de mensen omdat deze hen op een relatief vrij eenvoudige en goedkope manier van energie voorziet. Maar de mensen zullen hun verbruik van deze fossiele brandstoffen moeten gaan aanpassen wil voorkomen dat het klimaat verder ontregeld wordt.

Het belang en de aspecten van een efficiënt mobiliteitssysteem

Mensen houden er van om mobiel te zijn. In het algemeen wordt mobiliteit beschouwd als een versterker van de kwaliteit van het leven van de mensen. Vooral gemakkelijke transportmiddelen worden als aangenaam beschouwd. Ook is het mobiliteitssysteem zeer belangrijk voor het land zelfs, met name voor de economie, voor het onderwijs, voor de tewerkstelling, voor ontwikkeling van het land en etc. Zo is het missen van een goed functionerend mobiliteitssysteem voor een ontwikkelingsland een hindernis die moet overwonnen worden om de ontwikkeling te doen versnellen of te verwezenlijken. Het mobiliteitssysteem is dus iets waar er veel aandacht aan besteed moet worden zodat het zoveel mogelijk voldoet aan de vereisten van de mensen die er gebruik van maken. Maar natuurlijk heeft iedereen verschillende voorkeuren op het gebied van mobiliteit. En dit maakt dit erg gecompliceerd. Het opstellen van de plannen van een mobiliteitssysteem in een land is het vakgebied van de stedenbouwkundigen. Om de plannen te maken voor een transportsysteem maken ze gebruik van verschillende modellen om de uitkomst van een systeem te kunnen bestuderen. Aan de hand van deze modellen maken ze verschillende systemen op. Uiteindelijk wordt er dan één van deze plannen uitgekozen om de in werkelijkheid gerealiseerd te worden.

Een studie werpt een nieuw licht op hoe de zon het klimaat op aarde beïnvloedt

De totale gemiddelde straling van de zon is een enorm constant gegeven. Deze kende een heel kleine toename van slechts 0,006% in de afgelopen miljoen jaar. Maar er treden uiteraard wel variaties op. Deze variaties volgen een 11 jaar durende cyclus. Om de 11 jaar verwisselen de magnetische polen van de zon van plaats. Wanneer deze polenwisseling optreedt is de zonneactiviteit maximaal. Daarna duurt het terug 11 jaar voordat er opnieuw een polenwisseling plaatsvindt en dus terug de activiteit maximaal is. Tijdens deze periode van 11 jaar neemt de activiteit van de zon eerst af en daarna neemt deze weer toe. En de activiteit van de zon staat in relatie met uitstraling van energie van de zon. Tot nu toe was men er van overtuigd dat wanneer de zonnestraling lager dat dit zorgt dat de gemiddelde temperatuur op aarde ook lager zal zijn. Een studie over de activiteit van de zon heeft een enorm onverwacht resultaat opgeleverd. Namelijk zo bleek dat recent, de activiteit van de zon een onverwachts effect heeft uitgeoefend op de atmosfeer en het klimaat op aarde. Aan deze studie hebben wetenschappers van Imperial College of London en van de University of Colorado meegeholpen en werd uitgevoerd onder leiding van professor Joanna Haigh. Het resultaat van deze studie toonde aan dat een afname van de activiteit van de zon er niet altijd voor zorgt dat de temperatuur op aarde ook lager zal zijn.

Ontginning van de waarheid over de steenkoolreserves

Momenteel wordt op aarde ongeveer 40% van de elektriciteit opgewekt in steenkoolcentrales. Het aandeel verschilt sterk van land tot land, bijvoorbeeld in China, 's werelds grootste consument van steenkool, wordt 68,7% van de elektriciteit opgewekt met steenkool maar ook in andere landen zoals bijvoorbeeld in de VS zijn steenkoolcentrales goed voor meer dan 50% van de elektriciteitsproductie. Steenkoolcentrales zijn wel de meest schadelijke vorm van energieopwekking voor het milieu, namelijk door de hoge CO2-uitstoot die gepaard gaat met de verbranding van steenkool. Steenkool wordt ook nog voor andere toepassingen gebruikt als energiebron, zo wordt 2/3 van het staal geproduceerd met steenkool als energiebron. Ongeacht hoe slecht het verbranden van steenkool is voor onze planeet en het klimaat, in het algemeen wordt er veronderstelt dat er nog een enorme hoeveelheid steenkool aanwezig is onder de aardkorst. Aan de hand van deze veronderstelling gaat men er van uit dat steenkool de dominante energiebron zal blijven voor de productie van elektriciteit. De consumptie van steenkool zou dus enkel kunnen teruggedrongen worden aan de hand van strenge maatregelen om de klimaatverandering tegen te gaan. Maar wat als deze veronderstelling over de grote van de steenkoolreserves foutief zou zijn?

Het oplosbaar probleem van energiearmoede

Momenteel gaat 80% van de beschikbare energie op aarde naar een beperkte groep mensen die staat voor minder dan 20% van de wereldbevolking. Eén van de doelstelling van de Verenigde Naties is om de extreme armoede uit de wereld te helpen. Dit is bijna enkel mogelijk als de VN er ook aan werk om elektriciteit en een moderne manier op veilig te kunnen koken brengt naar de miljarden mensen die in extreme armoede leven. Vele van de mensen die in armoede leven hebben geen toegang tot elektriciteit of sanitair, wereldwijd leven miljarden mensen in deze omstandigheden. Dit wordt ook energiearmoede genoemd. Dit is een groot probleem in de on-ontwikkelde landen in de wereld. Het eenvoudig beschikbaar zijn van elektriciteit is een van de voorwaarden voor een snelle ontwikkeling van een land op het gebied van industrie, economie, onderwijs, gezondheidszorg en etc. Dit probleem kan op verschillende manieren opgelost worden, maar aan elke oplossing hangt er uiteraard een verschillend prijskaart en zijn er ook telkens ook nog andere gevolgen. Eén van de gevolgen waar men ook moet naar uitkijken is het effect van de oplossingen op de uitstoot van broeikasgassen en dus op de klimaatverandering. Deze moeten zoveel mogelijk beperkt worden maar dit gaat meestal gepaard met een hogere kostprijs.

Het einde van de 'gemakkelijk-te-ontginnen' olie

Op aarde bevindt er zich een eindige hoeveelheid aan grondstoffen, dit is ook het geval voor aardolie. Maar in de komende decennia zullen we niet direct zonder komen te zitten. Maar er zal wel iets veranderen, namelijk momenteel zit er nog maar een beperkte hoeveelheid aardolie in de grond die gemakkelijk te bereiken is. Dit zal in de komende decennia zijn effect gaan hebben op de oliemarkt. Tenzij er nog veel 'makkelijk-te-bereiken' olievelden zijn waarvan we momenteel nog niet weten dat ze er zijn, maar dat we in de komende jaren zullen ontdekken.

Wetenschappelijke expertise ontbreekt bij de 'twijfelaars' over klimaatverandering

De discussie over of dat de klimaatverandering nu wel of niet de oorzaak is van de mens is al een eindje aan de gang. Er is nog steeds een bepaapde verdeeldheid merkbaar in de opinie van de mensen. Er is ook zelfs nog een beperkte verdeeldheid tussen verschillende wetenschappers. Ook al wordt dit veelal anders naar buiten gebracht door de media. Maar nu heeft een team van Stanford University deze verschillen in mening tussen verschillende wetenschappers onderzocht. Om zo te kunnen ontdekken wie juist wat denkt en wie het meest geloofwaardig is.

BP kan gelekte olie opruimen met eigen olietankers

Volgens een 2 ex-werknemers van Shell, John Hofmeister en Nick Pozzi, heeft BP een oplossing voor het opruimen van het olielek in de Golf van Mexico direct voor handen maar willen ze het zelf niet inzien. Volgens hen kan BP met hun eigen supertanker de olie zeer snel gaan opruimen, zelf met miljoen tonnen in één keer. Ze vertellen dat in 1990 hetzelfde gebeurt is op een olieplatform in Saudi Arabië, maar dan was het lek uiteraard heel wat kleiner. Dit is nooit bekend geraakt in de media doordat de overheid er op stond om dit stil te houden omdat het niet zo'n goede reclame is.