New Approach to Water Desalination

De oplossing voor het steeds groter wordende watertekort in de ontwikkelingslanden kan misschien deze chip zijn die water kan ontzilten zodat het weer drinkbaar wordt. Onderzoekers van MIT hebben een toestel voor het ontzilten van zoutwater ontwikkeld. Deze is gemaakt van silicone die de zoutdeeltjes afscheidt door middel van een magnetisch veld. Het nieuwe proces, "ion concentration polarization" genaamd, werd ontwikkeld door Sung Jae Kim en Jongyoon Han, allebei lid van MIT's departement van Electrical Engineering and Computer Science.

Het systeem werkt dus op microscopische schaal en wordt gemaakt met een analoge methode als degene die men gebruikt om computerchips te maken. Elk plaatje kan kleine hoeveelheden verontreinigd water gaan verwerken. Maar indien je deze dus in grote aantallen gebruikt dan kunnen ze samen een veel grotere hoeveelheid water zuiveren. Als je er 1600 zou gaan opstellen in een buis met een diameter van 20 cm, dan kan er zo'n 15 liter drinkbaar water per uur geproduceerd worden.

Het systeem zou volledig zelfvoorzienend kunnen uitgevoerd worden, namelijk wanneer de zoutwater bovenaan toegevoerd wordt. Onderaan wordt het gezuiverde water en de vuildeeltjes in 2 verschillende compartimenten verzameld, waaruit het ook afgetapt kan worden.

De kleine afmetingen van dit systeem is dat het heel gemakkelijk kan getransporteerd worden, je kan dit gewoon dragen. Want veelal is bij rampen het transport een groot probleem door de verwoesting of het te kort aan middelen.

De onderzoekers hebben alleen nog maar de single unit getest met zeewater. Het testmonster bevatte plastieken deeltjes, bloed en bepaalde eiwitten. En 99% van het zout en de verontreinigingen door het ene plaatje.

Hoewel de hoeveelheid elektriciteit eigenlijk iets groter is voor deze methode dan voor de huidige grootschalige methoden, zoals omgekeerde osmose, is er geen enkele methode die op kleine schaal even efficiënt water kan ontzilten, zeggen de onderzoekers. Als het systeem goed ontworpen wordt, zal het systeem ongeveer evenveel gebruiken als een gloeilamp voor de productie van 15 liter drinkwater per uur.

Het team is momenteel bezig met de volgende stap in de ontwikkeling van deze technologie, namelijk het maken van een systeem dat bestaat uit 100 zulke plaatjes om de werking te onderzoeken en aan te tonen dat het ook op grote schaal werkt. Ze voorspellen dat ze binnen 2 jaar een systeem met 10.000 plaatjes zullen kunnen maken. Want eenmaal ze zekerheid hebben over de werking op grote schaal, zijn er geen grenzen meer voor de verdere uitbreiding van deze techniek.

via [Inhabitat - Green Design Will Save the World] & [MIT]